γάπη «ο ζητε τ αυτς»

σαάκ το Σύρου

 

Λένε γι τν μακάριο ντώνιο τι ποτ δν σκέφθηκε ν κάνει κάτι πο ν φελε τν αυτ του πιότερο π τν πλησίον του. Κι ατό, γιατί πίστευε πς τ κέρδος το πλησίον του εναι γι’ ατν ριστη ργασία.

Κα πάλι επαν γι τν ββ γάθωνα, τι λεγε πς «θελα ν βρ να λεπρ κα ν λάβω τ σμα του κα ν το δώσω τ δικό μου».

Εδες τέλεια γάπη; Κα πάλι, ν εχε κάποιο πράγμα χρήσιμο, δν ντεχε ν μν ναπαύσει μ’ ατ τν πλησίον του. Εχε κάποτε μιά σμίλη γι ν κόβει τς πέτρες. ρθε λοιπν νας δελφς κοντά του καί, πειδ τν εδε κα τ θέλησε, δν τν φησε ν βγε π τ κελ του χωρς ατή.

Πολλο ρημίτες παρέδωσαν τ σώματά τους στ θηρία κα στ ξίφος κα στ φωτιά, γι ν φελήσουν τν πλησίον.

Κανες δν μπορε ν φτάσει σ’ ατ τ μέτρα τς γάπης, ν δέν ζήσει κρυφά, μέσα του, τν λπίδα το Θεο. Κα δν μπορον ν γαπήσουν ληθινά τούς νθρώπους σοι δίνουν τν καρδι τους σ’ ατ τν φήμερο κόσμο.

ταν νας νθρωπος ποκτήσει τν ληθιν γάπη, τν διο τν Θε ντύνεται, μαζ μ ατήν. Εναι νάγκη λοιπν ατς πο πέκτησε τν Θε ν πεισθε τι δν μπορε ν’ποκτήσει μαζ μ τν Θεό, τίποτε πο ν μν εναι ναγκαο, λλ ν ποδυθε κα τ διο τ σμα του, δηλ. κα ατς τς μ ναγκαες σωματικς ναπαύσεις.

νας νθρωπος, πο εναι ντυμένος, στ σμα κα στν ψυχή, μ τν κοσμικ ματαιοδοξία κα πο ποθε ν πολαύσει τ γαθ το κόσμου, δν μπορε ν νδυθε τν Θεν γίνει θεοφόρος– μέχρι ν τ φήσει. Γιατί διος Κύριος επε τι «ποιος δν γκαταλείψει λα τ κοσμικ κα δν μισήσει τν κοσμικ ζωή του, δν μπορε ν γίνει μαθητής μου» (Λουκ. 14, 26). χι μόνο ν τ φήσει, λλ κα ν τ μισήσει. ν λοιπν δν μπορε ν γίνει μαθητής του, πώς Κύριος θ κατοικήσει μέσα του;

Δν θ μελήσω ν ναφέρω τί καμε γιος Μακάριος Μεγάλος, γι ν λέγξει κείνους πού καταφρονον τος δελφούς τους. Βγκε λοιπν κάποτε ν πισκεφθε ναν ρρωστο δελφ κα ρώτησε τν ρρωστο ν θελε τίποτε. κενος ποκρίθηκε πώς θ ‘θελε λίγο φρέσκο ψωμί. Κα πειδ λοι ο μοναχο κενο τν καιρ λη τ χρονι συνήθιζαν κα φτιαχναν τ ψωμ παξιμάδια, σηκώθηκε μέσως κενος ξιομακάριστος νθρωπος καί, μ’ λα τ νενήντα του χρόνια, βάδισε π τ σκήτη του στν λεξάνδρεια κα ντάλλαξε τ ξερ ψωμιά, πού πρε π τ κελί του μ φρέσκα κα τ πγε στν δελφό.

λλ κα ββς γάθων, πο ταν σν ατν τ Μεγάλο Μακάριο πού νέφερα, καμε κάτι κόμη πι σπουδαο. Ατς ββς ταν πι μπειρος στ πνευματικ π λους τούς μοναχούς του καιρο του κα τιμοσε τ σιωπ κα τν συχία περισσότερο πλους. Ατς λοιπν θαυμαστς νθρωπος, ταν εχε πανηγύρι στν πόλη, πγε ν πουλήσει τ ργόχειρό του στν γορ. κε βρκε ναν ξένο ρρωστο κα παραπεταμένο σ μίαν κρη. Τί κανε τότε; Νοίκιασε να σπιτάκι κα μενε κοντ του σκώντας χειρωνακτικ ργασία. ,τι βγαζε τ ξόδευε γι τν ρρωστο κα τν πηρετοσε συνέχεια ξι μνες, μέχρι πού ρρωστος γινε καλά.

λόγος το Κυρίου ληθινς κα ψευδής μς λέει τι δν μπορε νας νθρωπος ν χει μέσα του τν πόθο τν κοσμικν πραγμάτων κα μαζί, τν γάπη τν Θεο (Ματθ. 6, 24).

Ατς νθρωπος ν λογίζεσαι τι εναι το Θεο, πού π τν πολλή του εσπλαχνία νεκρώθηκε ς πρς τς λικές του νάγκες. Διότι λεν τν φτωχ χει τν Θε ν φροντίζει γι τς δικές του νάγκες. Κα ατς πού στερεται γι τν Θεό, βρκε θησαυρος κένωτους.

Θες δν χρειάζεται τίποτε. Εφραίνεται μως ταν δε κάποιον ν ναπαύει τν εκόνα του κα ν τν τιμ γι τν γάπη του. ταν λθει κάποιος κα σο ζητήσει ατ πού χεις, μν πες μέσα στν καρδιά σου τι θ τ κρατήσω ατ γι μένα, γι ν μ ναπαύει κα τι Θες θ κανοποιήσει τν νάγκη το δελφο μ λλο τρόπο. Γιατί ατ τ λόγια τ λένε ο δικοι, πού δν γνωρίζουν τν Θεό. δίκαιος κα νάρετος νθρωπος τν τιμ πού το κανε νδες δελφός του δν τν μεταβιβάζει σ λλον, οτε τν εκαιρία τς λεημοσύνης θ πιτρέψει στν αυτό του ν τ χάσει. φτωχς κα νδες νθρωπος λαμβάνει τ ναγκαία π τν Θεό, διότι κανέναν δν γκαταλείπει Κύριος. Σ μως, πού θέλησες ν ναπαύσεις τν αυτό σου μλλον παρ τ φτωχ δελφό σου, ποποιήθηκες τν τιμ πού σο κανε Θες κα πομάκρυνες τ χάρη του π σένα. ταν λοιπν δώσεις λεημοσύνη, ν εφραίνεσαι κα ν πες: Δόξα σοι Θεός, πού μ ξίωσες ν βρ κάποιον ν ναπαύσω. ταν μως δν χεις τί ν δώσεις, μλλον ν χαρες κα ν πες εχαριστώντας τν Θεό: Σ εχαριστ, Θεέ μου, πού μο ‘δωσες ατ τ χάρη κα τν τιμ ν γίνω φτωχς γι τ νομά σου κα πού μ ξίωσες ν γευθ τ θλίψη τς σωματικς δυναμίας κα τς φτώχειας, πού ρισες στ στεν δρόμο τν ντολν σου, πως τ γεύθηκαν ο γιοί σου, πού περπάτησαν ατ τ δρόμο. (23-4).

 

 

 

 

 

 

 

(Πηγή: imaik.gr)